ADSL يا همان (Asymmetric Digital Subscriber Line) فناوری است كه برای برقراری ارتباط پرسرعت و بدون قطعی با اينترنت ، طراحی و در اختيار كاربران اداری و خانگی قرار گرفته است. با بهره گيری از اين فناوری كاربران قادر خواهند بود تنها با استفاده از يك خط تلفن ، به صورت دائم و با سرعتی بالا به اينترنت متصل شوند.
در توضيح اين فناوری و استفاده دو منظوره از يك خط تلفن بايد گفت ، اساس اين فناوری استفاده از فضای خالی سيم های مسی تلفن است .بدين ترتيب كه سيم مسی تلفن همانند لوله است كه هنگام استفاده از تلفن براي مكالمه های صوتی ، تنها قسمت اندكی از فضای آن به كار گرفته و مشغول می شود بدين صورت به سادگی مي توان از فضای خالی آن برای انتقال داده ها بهره گرفت .
در توضيح آن بايد گفت كاربران نيازی به استفاده از تجهيزات خاص و پيچيده ای ندارند و تنها با يك مودم ADSL و يك تفكيك كننده (splitter) می توانند به سادگی به اين فناوری دست پيدا كنند. جهت استفاده همزمان از صوت و ديتا لازم است فركانسهای گفته شده از هم تفكيك گردد. برای اين منظور از اسپليتر استفاده می گردد.
ADSL در واقع نوعی از xDSL ها می باشد كه ارتباط يا همان فركانس هاي قابل دسترسی نامتقارن بوده و سرعت دريافت داده ها به مراتب بيشتر از ارسال آنها خواهد بود و از آنجا كه سيگنال بر روي كابل های تلفن معمولی مسافت زيادی را نمی توانند طی كنند بنابراین ADSL در فواصل اندك قابل استفاده است كه معمولا كمتر از 3 كيلومتر می باشد در ADSL معمولی نرخ ارسال داده از ۱۲۸ كيلو بيت بر ثانيه آغاز شده و در فاصله ۱/3 كيلومتر از دفتر مركزی يا پايانه اصلی، تا ۸ مگابيت بر ثانيه افزايش می يابد . حداقل نرخ دريافت داده نيز ۶۴ كيلو بيت بر ثانيه می باشد كه معمولا به ۱۲۸ يا ۲۵۶ كيلو بيت بر ثانيه نيز می رسد . گفتنی است كه در فناوری ADSL2+سرعت انتقال داده بالاتر از ADSL معمولی و مسافت قابل پوشش آن نيز بيشتر است در اين روش سرعت دسترسی به اينترنت تا ۳ برابر بيشتر از روش ADSL معمولی می باشد. بدين منظور كه حد اکثر سرعت Download داده ها ADSL معمولی Mb/s۸ و در روش ADSL2+ حداكثر Mb/s ۲۵ يعنی بيش از ۳ برابر می باشد نكته ديگر در فناوري ADSL2+ امكان ارائه خدمات به مشتركين تا مسافت 5 كيلومتر امكان پذير می باشد.